Zaburzenia odżywiania mają wiele postaci, od otyłości aż po bulimię czy anoreksję. Często przyczyną tych zaburzeń mogą być nierozwiązane problemy emocjonalne oraz sytuacje stresogenne. Jedzenie ma wielką moc pocieszającą. Pragnienie pocieszenia się jedzeniem może nadejść w każdej chwili, lecz są sytuacje, które bardziej temu sprzyjają. Należą do nich uczucie nudy, zmęczenia, złości.
Badanie kliniczne dowodzą niezwykle wysoką zależność między spożywaniem węglowodanów prostych (pod postacią żywności mocno przetworzonej) a poziomem serotoniny, która działa jak naturalny środek uspokajający.
Zarówno anorektycy jak i ludzie objadający się kompulsywnie traktują pożywienie lub jego brak jako sposób na ukojenie emocji lub podniesienie poczucia własnej wartości. Wyższe poczucie własnej wartości można osiągnąć stając się bardziej świadomym swych uczuć i okazując je w bezpośredni i właściwy sposób. Podstawa to szczerość wobec własnych uczuć i siebie samego. Odnajdując prawdę o sobie i pozbywając się bagażu emocjonalnego, jaki ciąży na nas w związku z niedokończonymi sprawami z przeszłości, odczujemy ogromną satysfakcję i upragnioną przez lata ulgę. Jeżeli będziemy dążyć do samospełnienia, zamiast uciekać się do emocjonalnego bólu, pokonamy przeszkody na drodze ku poczuciu własnej wartości.